Ο Άγιος Σάββας ο Ηγιασμένος , γεννήθηκε το 439 μ.Χ. από πλουσίους και θεοσεβείς γονείς στην Καππαδοκία.
Στα 18 του χρόνια πήγε στην Ιερουσαλήμ όπου ο Μέγας Ευθύμιος τον οδηγεί στο κοινόβιο όπου γρήγορα έλαμψε διά των αρετών του. Ήταν τόσο σοβαρός και ηθικός που τον αποκαλούσε “παιδαριογέροντα”! Μετά τον θάνατο του Μέγα Ευθύμιου ακολουθεί τον ερημιτισμό όπου ίδρυσε 4 Λαύρες, 6 Μοναστήρια και 4 ‘Ασυλα.
Είχε εμπλακεί ενεργά στις θεολογικές διαμάχες της εποχής του και υποστήριζε θερμά τις αποφάσεις της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου. Ο Άγιος Σάββας είχε κύρος, πνευματική ακτινοβολία, ασκητικά κατορθώματα και ήταν άνθρωπος εμπιστοσύνης. Για αυτή την εμπιστοσύνη, είχε σταλεί δύο φορές ως πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη, μία πρός τον Βασιλιά Αναστάσιο και μία προς τον Ιουστινιανό.
Για την αγιότητα της ζωής του τιμήθηκε με το χάρισμα της θαυματουργίας το οποίο επιστράτευσε στην υπηρεσία φτωχών και ασθενών.
Πέθανε 94 χρονών στις 5/12 το 532 μέρα που τιμάται και η μνήμη του. Το 582 μ.Χ., το λείψανο του ανακομίσθηκε αδιάφθορο.
Ἀπολυτίκιον:
Ἦχος πλ. δ’.
Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς, τῆς ἐρήμου τό ἄγονον ἐγεώργησας· καί τοῖς ἐκ βάθους στεναγμοῖς, εἰς ἑκατόν τούς πόνους ἐκαρποφόρησας· καί γέγονας φωστήρ, τῇ οἰκουμένῃ λάμπων τοῖς θαύμασι, Σάββα Πατήρ ἡμῶν Ὅσιε, Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἠμῶν.