Ο Ευαγγελιστής Λουκάς

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ: ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α’ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β’ ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α’ ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β’ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α’ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β’ ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ ΠΡΟΣ ΦΙΛΗΜΟΝΑ ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΙΑΚΩΒΟΥ ΠΕΤΡΟΥ Α’ ΠΕΤΡΟΥ Β’ ΙΩΑΝΝΟΥ Α’ ΙΩΑΝΝΟΥ Β’ ΙΩΑΝΝΟΥ Γ’ ΙΟΥΔΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

Αγία Γραφή, Άγιες Γραφές, Θεία Γραφή, Γραφή, Γραφές, Iερά Γράμματα ή Βίβλος, χαρακτηρίζεται το σύνολο ή «βιβλιοθήκη» κειμένων θρησκευτικού χαρακτήρα. Με τον όρο αυτό βασικά περιγράφεται η Εβραϊκή Βίβλος του  ιουδαϊσμόυ αλλά και ο συνδυασμός αυτής, δηλαδή της Παλαιά Διαθήκη, που αναφέρεται στη πρό Χριστού περίοδο, και της Καινής Διαθήκης, που αναφέρεται στην παρουσία του Χριστού, τη διδασκαλία του και στις επιστολές και Πράξεις των Αποστόλων, του Χριστιανισμού. Το σύνολο των βιβλίων που συγκροτεί τον "χριστιανικό κανόνα" της Παλαιά Διαθήκη (1ο μέρος της Αγίας Γραφής) και Καινής Διαθήκης  (2ο μέρος της Αγίας Γραφής), προέκυψε από την ανάγκη να καθοριστούν τα βιβλία εκείνα που εκφράζουν αυθεντικά την πίστη της Εκκλησίας, ώστε να αποκλειστούν μεταγενέστερα ψευδεπίγραφα έργα, που περιείχαν μη αποδεκτές ή και αιρετικές διδασκαλίες. Παρ' όλα αυτά όμως, οι διάφορες τοπικές Εκκλησίες, ενώ δέχθηκαν όλες την Καινή Διαθήκη, περίπου στο σύνολό της, ακολούθησαν διαφορετικές πρακτικές στην αναγνώριση των βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης, με αποτέλεσμα να μην υπάρξει ένας ενιαίος κανόνας ολόκληρης της χριστιανικής Εκκλησίας.