Η ποίηση του Γιώργου Σεφέρη, χωρίς να είναι στενόχωρα πολιτική ή στρατευμένη, ακολουθεί επίμονα την πολιτική περιπέτεια του νέου ελληνισμού. Η αποτυχία της Μεγάλης Ιδέας, το συρρίκνωμα των Νεοελλήνων, η σύγχυση και το κενό του μεσοπολέμου, το μεγαλείο της αντίστασης, ο εμφύλιος, τα πολιτιστικά πάθη, το δράμα της Κύπρου, η τυραννία της εφταετίας, ορίζουν τις βασικές ιστορικές συνιστώσες της ποίησης του.