ΒΙΒΛΙΑ

Στις σελίδες του βιβλίου αυτού μπορεί ο καθένας να βρεί μια θεμελειωμένη απάντηση στις αμφιβολίες του και να περάσει στη βεβαιότητα και τη χαρά της ζωής, μεσα στο φώς του Θεού    Εκατομμύρια άνθρωποι ζούν ανάμεσα στο φώς και το σκοτάδι της αμφιβολίας. Εκεί όμως ψηλά, πιο ψηλά απ' αυτούς κι όλα τα μικρά, τα σχετικά, τα ανθρώπινα υπάρχει το Φώς της αιώνιας Αλήθειας του χριστού που νικά όλα τα σκοτάδια

Le Discours spirituel sur la vie en Christ, gu' on lira ici, excellemment presente et traduit par l' archimandrite Epiphane Efthyvoulou, est un texte encore tres proche des sources bibligues et des ecrits des Peres apostoliques et, pour cela meme, limpide et rafraichissant comme une eau de source    

Είμαι ένα μικρό κυκλάμινο φυτρωμένο στο στέρνο του Πενταδακτύλου, αυτουνού του βουνού που καθώς κατεβαίνει και σμίγει με τη θάλασσα γαληνεύει και ημερεύει. Κι' από τούτο το ερωτικό αγκάλιασμα βουνού και θάλασσας, γεννήθηκε η Κερύνειά μας, πετράδι ακριβό του νησίου μας. Έκδοση: 2016

Η Ορθόδοξη εκκλησία μας παρέχει το ασφαλές κριτήριο της ορθότητας της ερμηνείας, της Θείας Αποκαλύψεως με τις Οικουμενικές Συνόδους. Οι Έλληνες πατέρες της εκκλησίας, συνέτειναν σε μεγάλο βαθμό στη θεωρητική διατύπωση και σχηματισμό του δόγματος και τη διαφύλαξή του από τυχόν επιδράσεις των στοιχείων της φιλοσοφίας, τα οποία με τις αιρέσεις,έθεταν σε άμεσο κίνδυνο την υπόσταση και το μέλλον του Χριστιανισμού.

"Η μελέτη του πονήματος αυτού του πάτερ Επιφανίου, αλλά και η χρήση των ιερών ακολουθιών των αναφερομένων εις  τον Μέγα Βασίλειο αποτελεί πνευματικό εντρύφημα για κάθε φιλόθεο και φιλάγιο αναγνώστη." Απόσπασμα από τον χαιρετισμό του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Λεμεσού κ.κ. Αθανάσιου, ο οποίος προλογίζει το βιβλίο. Έκδοση:  2019

Στο βιβλίο αυτό εμπεριέχονται υπεύθυνες μαρτυρίες πάνω στην κρίση του πολιτισμού .

Το βιβλίο αυτό αποτείνεται σε όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, στους φίλους της πνευματικής κληρονομίας του Βυζαντίου και στους φίλους των καλών τεχνών. Εκείνοι που ασκούν την ιερά τέχνη της Ορθόδοξου εικονογραφίας θα βρουν ένα πολύτιμο συμπλήρωμα του μνημειώδους έργου του Κόντογλου "Έκφρασις της Ορθοδόξου Εικονογραφίας" τόσο για την κατανόση, όσο και για την άσκηση της σεβασμίας αυτής τέχνης. Ο Κόντογλου δεν πραγματεύεται το θέμα της βυζαντινής τέχνης, της πατροπαράδοτου τέχνης της Ορθοδόξου Εκκλησίας, κατά την μέθοδο των νεωτέρων φιλοσόφων και αισθητικών. Γράφει γι' αυτήν ως ένας αγιογράφος και πνευματικός στοχαστής που περιφρονεί τις περίπλοκες, κοσμικές φιλοσοφίες, και νοιώθει βαθιά το βυζαντινό πνεύμα - το ασκητικό και μυστικιστικό πνεύμα της Ορθοδοξίας. "Η βυζαντινή τέχνη", λέγει, "για μένα είναι η τέχνη των τεχνών. Πιστεύω σε δαύτη, όπως στη θρησκεία... Μονάχα η τέχνη αυτή θρέφει την ψυχή μου με τις βαθειές και μυστηριώδεις δυνάμεις της, αυτή σβήνει τη δίψα που αισθάνομαι μέσα στην ξερή έρημο που μας ζώνει... Μπροστά στη βυζαντινή τέχνη, οι άλλες μου φαίνονται αλαφρές, "τυρβάζουσαι περί πολλά", ενώ "ενός εστί χρεία"". Υπογραμμίζει την απλότητα, την σαφήνεια, την αυστηρότητα, την δύναμη, την πρωτοτυπία και την μεγάλη πνευματικότητα της βυζαντινής τέχνης. Η βυζαντινή τέχνη, παρατηρεί, "είναι μια τέχνη με τον πιο δυνατό χαρακτήρα και με την πιο μεγάλη πνευματικότητα και πρωτοτυπία". Γνωρίζει ότι υπάρχουν πολλοί που σκέπτονται διαφορετικά. Περιφρονούν την βυζαντινή τέχνη επειδή δεν έχει φυσικότητα. Ο Κόντογλου δεν αρνείται ότι η βυζαντινή ζωγραφική στερείται αυτό που ονομάζουν "φυσικότητα". Αλλά παρατηρεί πως μια ζωγραφιά, δεν είναι καλή επειδή είναι "φυσική", επειδή ακολουθεί πιστά την ανατομία του σώματος και τις αρχές της επιστημονικής προοπτικής, αλλά για άλλους λόγους. "Η αλήθεια στην τέχνη", λέγει, "είναι πιο βαθειά απ' τις αναλογίες κι' απ' τη φυσικότητα, βρίσκεται στην ουσία του κάθε τι που κάνει ο τεχνίτης". Ένα έργο μπορεί να είναι "φυσικό και γι' αυτό ίσια ίσια να μην είναι καλό". Τα χέρια και τα πόδια σε μια βυζαντινή αγιογραφία μπορεί να φαίνονται αφύσικα. Κι όμως είναι πιο αληθινά και πιο εκφραστικά από τα χέρια που έχει ζωγραφίσει π.χ. ένας Ραφαέλλο. Στον ψευδομορφωμένο τα χέρια και τα πόδια αυτά φαίνονται απλώς στραβά· "μα αυτή η στραβωμάρα είναι η έκφρασή τους", είναι εκείνο που εκφράζει πράγματα πιο βαθιά από την ανατομία-πράγματα πνευματικά. [...] (από την εισαγωγή της έκδοσης)

Στο βιβλίο αυτό υπάρχουν σκέψεις, που πιστεύουμε ότι θα βοηθήσουν τον αναγνώστη σε θέματα που αφορούν το παιδί, την οικογένεια, τη συζυγική ζωή, το περιβάλλον στο οποίο ζεί το παιδί (σχολείο, σπίτι, συγγενείς), τη μουσική, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Στόχος μας ο προβληματισμός όλων.

Το ανθολόγιο αυτό είναι μια ταπεινή συμβολή στο ανάδεμα της μνήμης και της νοσταλγίας. Χρέος δασκάλων και γονιών να αξιοποιήσουν τον θησαυρό που περιφρονήσαμε, να δώσουμε στα παιδιά μας όλα εκείνα που τόσο όμορφα γαληνεύουν την ψυχή.