ΒΙΒΛΙΑ

Όταν το 1942, μέσα στις ιδεολογικές ζυμώσεις της καθολικής Εθνικής Αντίστασης, άρχισα την προσπάθεια για την συγκρότηση μιας νέας σκέψης, που ν' αντιμετωπίζει ολοκληρωμένα το κοινωνικό και πνευματικό πρόβλημα του σύγχρονου ανθρώπου, σκέφθηκα πως η συνειδητοποίηση της ιδιοτυπίας του ανθρωπίνου όντος σε σχέση με τα άλλα ζωικά όντα, έπρεπε ν' αποτελέσει την αφετηρία του στοχασμού μου. Κι έτσι "εξαίφνης" αντιλήφθηκα πως η προσωπική οντοσυνειδησία, η συνείδηση του υπάρχω ως "εν" μέσα στο ένα Είναι των πάντων, αποτελεί το στοιχείο που δίνει στον άνθρωπο την ιδιοφυία του. Όμως προχωρώντας δεν άργησα να καταλάβω πως η συνείδηση αυτής της ιδιοτυπίας του ανθρώπου ταυτίζεται με την αρχαιο - ελληνική αντίληψη για τον άνθρωπο, η οποία μάλιστα μέσα στο Βυζάντιο έδωσε το ανθρωπολογικό στήριγμα της αποκαλυπτικής χριστιανικής Ορθοδοξίας. Με τον τρόπο αυτό η προσωπική μου αναζήτηση δέθηκε απόλυτα με τον πυρήνα της εθνικής παραδόσεως κι έπαψε πια να είναι ατομική αλλ' έγινε ελληνοκεντρική και ταυτόχρονα ουσιαστικά οικουμενική, αφού συνελάμβανε αυτό που είναι το κατ' εξοχήν ανθρώπινο μέσα στον άνθρωπο. Έτσι η φιλοσοφία μου, ο διαλεκτικός περσοναλισμός, έγινε μια ελληνική φιλοσοφία του προσώπου με παγκόσμιο βέβαια χαρακτήρα. (Απόσπασμα από τον πρόλογο της έκδοσης)

Μεγάλο, βασικό, πρωταρχικό, ανώτερο όλων, ζήτημα ζωής και θανάτου, είναι το ζήτημα της σωτηρίας μας. Και βέβαια εννοούμε την "εν Χριστώ σωτηρία", την μοναδική και θεία και υπεράνω πάσης άλλης βιωτικής και εφήμερης σωτηρίας. Εννοούμε την σωτηρία, την οποία μας εξασφάλισε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, τον Οποίον δια τούτο δεχόμεθα και ονομάζουμε Σωτήρα μας. [...] (από τον πρόλογο της έκδοσης) ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ: ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΙΩΑΝΝΗ Μ. ΦΟΥΝΤΟΥΛΗ ΠΡΟΛΟΓΟΣ Γ. Π. ΣΩΤΗΡΙΟΥ Η ΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟ

Η εικόνα είναι μία αγιογραφία και όχι μία "ζωγραφιά θρησκευτική". Έχει τους ιδιαίτερους κανόνες της, και δεν προσδιορίζεται από την τέχνη ενός αιώνος ή μιας εθνικής ιδιοφυίας, αλλ' από το αν μένει πιστή στον προορισμό της, που είναι παγκόσμιος. Η εικόνα είναι μια έκφραση της θείας οικονομίας που συνοψίζεται στη διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που λέγει : "Ο Θεός έγινε άνθρωπος για να γίνη ο άνθρωπος Θεός ". Η Εκκλησία έδωσε τόση σημασία στην Εικόνα, ώστε κήρυξε πως η νίκη κατά των εικονομάχων στάθηκε θρίαμβος της Ορθοδοξίας, θρίαμβος που εορτάζεται κατά την πρώτη εβδομάδα της μεγάλης Τεσσαρακοστής. Συγγραφέας: Λεωνίδα Ουσπένσκη Μετάφραση: Φώτης Κόντογλου

Από που έρχομαι, ποιος είμαι, που πηγαίνω;  

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με την αφορμή της συμπλήρωσης 60 χρόνων από τη μετατροπή της Μονής Τροοδιτίσσης (1939-1999) σε Κοινόβιο. Περιλαμβάνει στοιχεία από την ενάρετη ζωή των παλαιοτέρων Πατέρων, ένα κείμενο με θέμα «η ουσία του ορθόδοξου Μοναχισμού κατά τον άγιο Νεόφυτο τον Έγκλειστον» και ομιλία του Ηγουμένου Αθανασίου με θέμα «Βίος του ανθρώπου ως η ημέρα η εχθές, ήτις διήλθε, και φυλακί εν νυχτί».