ΑΓΙΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ

Ο Άγιος Παΐσιος από μικρό παιδί είχε στόχο τον Ουρανό· σ' αυτόν τον στόχο ήταν στραμμένος με θαυμαστή ακρίβεια σε όλη την ζωή του. Έχοντας μοναδικό του μέλημα την υπακοή στις εντολές του Θεού και στο άγιο θέλημά Του, έγινε "όργανον θείον, όργανον λογικόν, όργανον καλώ τεχνίτη τω Πνεύματι αρμοζόμενον και κρουόμενον" (Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, Λόγος 12, 1). Ανέλαβε αγώνες που ξεπερνούν τα ανθρώπινα μέτρα, έχυσε ιδρώτες και δάκρυα, έκανε "πνευματικά πειράματα στον εαυτό του, σαν καλός βοτανολόγος", "πικράθηκε ο ίδιος με τις δοκιμές που έκανε", και άφησε τις "πνευματικές του συνταγές", με τις οποίες μπορεί κάποιος να βρη την πνευματική του υγεία. Οι πνευματικές υποθήκες που μας άφησε είναι: μετάνοια και εξομολόγηση, αγάπη και ταπείνωση, προσευχή και υπομονή, καλοί λογισμοί και πνεύμα θυσίας. Στον Βίο του δεν συμπεριλάβαμε θαύματα, από τα πολλά που συνεχίζει να κάνη και μετά την κοίμησή του, έχοντας υπ'  όψιν μας και αυτό που ο ίδιος είχε γράψει στον Βίο του Αγίου Αρσενίου: "Η Χάρις του Θεού δεν είναι στέρνα που τελειώνει το νερό της και μετά στερεύει, αλλά ανεξάντλητη πηγή. Είναι φυσικό να βοηθάη περισσότερο τώρα από ό,τι βοηθούσε, όταν ζούσε στην γη, διότι τώρα πια βρίσκεται κοντά στον Ουράνιο Πατέρα και σαν παιδί Του, με παρρησία που είχε αποκτήσει από πριν, μπορεί να παίρνη άφθονη χάρη και να καταφθάνη αμέσως στους πονεμένους ανθρώπους, για να τους βοηθάη δίνοντας την ανάλογη θεραπεία" (σελ. 116-117). Αλλά και όταν κάποιες φορές μας είχε ζητηθεί να δημοσιεύσουμε θαύματα που ο Άγιος Αρσένιος έκανε μετά την κοίμησή του, ο Όσιος Γέροντας μας είχε πει ότι τα θαύματα αυτά καλύτερα είναι να τα διηγούνται οι ίδιοι οι ευεργετημένοι προς δόξαν Θεού. Ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, και συμπολίτης πλέον των Αγγέλων, είναι κοινός ευεργέτης όλων των ανθρώπων. Και η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, παρακινούμενη κυρίως από την "γενικήν εκκλησιαστικήν συνείδησιν περί της αγιότητος του εκλεκτού τούτου ανθρώπου του Θεού", τον συγκαταρίθμησε στις 13 Ιανουαρίου 2015 -είκοσι χρόνια ύστερα από την ιερή κοίμησή του- στους τιμωμένους Αγίους της Ορθοδόξου Εκκλησίας (απόσπασμα από τον πρόλογο) Σελίδες: 600

Στο μικρό αυτό πόνημα ασχολούμεθα με τη φωτεινή προσωπικότητα του οσίου Γέροντος Πορφύριου Μπαϊρακτάρη. Ήταν ο διακριτικός πνευματικός Πατέρας της αγάπης, της ταπείνωσης και της υπακοής. Αγάπησε ιδιαιτέρως μία κατηγορία ανθρώπων, που στους αγώνες τους συνήθως παραμένουν "απαράκλητοι", τους ανθρώπους της οδύνης και του πένθους και κυρίως τους γονείς που σηκώνουν κάποιο σταυρό και πορεύονται στη ζωή με ανδρείο πνεύμα υπομονής και καρτερικότητας, καθοδηγούμενοι από μία εσώτερη "φερέπονον" αίσθηση. Ο πατήρ Πορφύριος υπήρξε πνευματικός Πατέρας των νέων ανθρώπων και σύμβουλος οικογένειας, σε μια εποχή, που, όπως ομολογούν οι ειδικοί διακρίνεται για την αντιπαιδαγωγικότητα και την παθογένειά της. Ήταν ο άνθρωπος που έζησε στην περιοχή του θαύματος και εκφράστηκε με τη "θεία τρέλα". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Περιεχόμενα: Εισαγωγικό Καθώς εκπνέει ο αιώνας μας Κατά κόσμον Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης Το "αλητόπαιδο" του Χριστού Τα χαρίσματα του γέροντος Πορφυρίου Ο πνευματικός πατέρας και παιδαγωγός Δεν υπάρχει απόσταση μεταξύ μας Μετά την κοίμηση του οσίου γέροντος Παραπομπές - Σημειώσεις Φωτογραφικό παράρτημα Σελίδες: 256